Camların üstünde gece ve kar. Bembeyaz karanlıkta parlıyan raylar, Uzaklaşılıp kavuşulmamayı hatırlatıyor. İstasyonun üçüncü mevki bekleme salonunda Siyah başörtülü, çıplak ayaklı bir çocuk yatıyor. Ben dolaşıyorum… Gece ve kar pencerelerde. Bir şarkı söylüyorlar içeride. Bu, giden kardeşimin en sevdiği şarkıydı. En sevdiği şarkı… En sevdiği… En… Kardeşler, bakmayın gözlerime, Ağlamak geliyor içimden… Bembeyaz karanlıkta parlıyan raylar, Uzaklaşılıp kavuşulmamayı hatırlatıyor. İstasyonun üçüncü mevki bekleme salonunda Siyah başörtülü, çıplak ayaklı bir çocuk yatıyor.. Gece ve kar pencerelerde, Bir şarkı söylüyorlar içeride!.. Nazım Hikmet Ran

Dedin; “Bir başka ülkeye, bir başka denize gideceğim, Bundan daha iyi bir başka kent bulunur elbet. Yazgıdır yakama yapışır neye kalkışsam; Ve yüreğim gömülü bir ceset sanki. Aklım daha nice kalacak bu çorak ülkede. Nereye çevirsem gözlerimi, nereye baksam Hayatımın kara yıkıntıları çıkıyor karşıma, Yıllarımı kıydığım, boşa harcadığım… Yeni ülkeler bulamayacaksın, Başka denizler bulamayacaksın. Bu kent peşini bırakmayacak. Aynı sokaklarda dolaşacaksın. Aynı mahallede yaşlanacaksın, Aynı evlerde kır düşecek saçlarına. Bu kenttir gidip gideceğin yer. Bir başkasını umma, Bir gemi yok, bir yol yok sana. Değil mi ki hayatına kıydın burada. Bu küçük köşede, ona kıydın demektir bütün dünyada. Diyorsun ki; bir başka ülkeye, Bir başka denize gitmek istiyorum; Bundan daha…